Eerste hulp bij Plagiaat! Wat doe je, als je (cursus) content wordt gestolen.

Je online content is gestolen, wat nu?

Zoals je weet bouw ik online leeromgevingen en geef ik diverse trainingen met betrekking tot het maken en beheren van online cursussen. Het zal je dan ook weinig verbazen, dat ik heel regelmatig de vraag krijg, hoe je je content zo kan beveiligen, dat deze niet gekopieerd kan worden.

Ik moet je bij voorbaat al teleurstellen. Dat kan niet. Er is echter wel een aantal technische maatregelen die je kan nemen om het jouw ‘piraat’ zo moeilijk mogelijk te maken. Er is een aantal maatregelen wat je kan nemen om uit te vinden, of jouw content is gestolen en -last but not least- er is natuurlijk een aantal stappen wat je kan nemen, wanneer je ontdekt, dat dit het geval is.

Hoewel ik mij in dit artikel concentreer op het beveiligen van je online cursus content, geldt het grootste deel van dit artikel voor iedere vorm van content.

Met betrekking tot de informatie tot het juridische deel heb ik veel te danken aan een blogartikel van Nathan Veenstra. En hoewel noch Nathan noch ik juristen zijn -en je bij daadwerkelijke problemen echt de hulp van een jurist in moet schakelen, zou ik je zeker adviseren Nathan zijn artikel ook te lezen. Zeker wanneer je al ontdekt hebt slachtoffer van plagiaat te zijn. Vooral omdat Nathan en ik een verschillende policy hebben. Ik ben de persoon van chose your battles wisely en Nathan, door ervaring wijs geworden, voert een zero tolerance beleid. Ben je geplagieerd, dan heb je in ieder geval een keuze uit twee ‘gedragslijnen’.

Ik geloof niet dat de één beter is dan de ander. Het is meer: Wat past bij jouw persoonlijkheid.

Choose your battles wisely

Ik geloof in karma. Tenminste min of meer, omdat ik ook accepteer dat ‘shit happens without a reason’. Vanaf het begin dat ik met WordXPression begon, ontdekte ik, dat niets heilig is op het Internet. En als er één ding is wat er moet voeten wordt getreden, dan is het auteursrecht.

Zelf ben ik één van die weinige personen die zonder blikken of verblozen durft te zeggen, dat hij nooit bewust iets illegaal heeft gedownload. Als programmeur, schrijver, amateur musicus en fotograaf is voor mij ‘auteursrecht’ bijna een religie. De creatieveling die jouw favoriete product heeft gemaakt, verdient het om er ook voor betaald te worden.

Maar ‘content diefstal’ hoort helaas bij het online zijn. En het laatste wat ik wil is al mijn tijd bezig zijn juridische gevechten uit te vechten over de dingen die ik schrijf, fotografeer of vastleg op video.

Daarom deel ik graag drie verschillende ‘niet juridische wijzen van aanpak’ waar ik in het verleden voor gekozen heb, afhankelijk van de situatie.

Mijn eerste e-boek

Maar mijn eerste gratis WordPress product op het Internet werd binnen drie maanden geplagieerd. Het eerste gratis e-boek wat ik schreef (‘WordPress handleiding voor de kleine zelfstandige’) was binnen 3 maanden op een andere website al te downloaden als ‘Het Grote WordPress Handboek voor de Ondernemer’ voor ‘slechts’ 27 euro.

Ik werd hierop gewezen door een bloglezer destijds. En deze was zo vriendelijk om een kopie van dit boek aan mij te mailen. Nu was mijn e-boek 60+ bladzijden en dat andere boek 160+. Maar dat was voornamelijk omdat er meer screenshots aan waren toegevoegd, 6 blogposts van mij in de content waren geïntegreerd en de lettergrootte en de regelafstand waren aangepast.

Behalve de inleiding van dit boek, kon ik niets ontdekken, wat -met betrekking tot de geschreven tekst- niet van mijn hand was.

Wat heb ik gedaan? Helemaal niets!

Mijn uitgangspunt was, dat mensen die bereid waren dit boek te kopen, ook mensen zouden zijn die het gratis origineel zouden vinden. En zelf de conclusies zouden trekken op grond van de schrijfstijl wie de originele auteur zou zijn.

Sinds 2014 heb ik niets meer van mijn plagiaat-pleger gehoord. Zijn site is er niet meer en als ik Google op zijn naam, blijkt hij nu bij de Belastingdienst te werken. Kan je een ondernemer zwaarder straffen?

Geen plagiaat, toch diefstal

Een ander interessante geval uit diezelfde tijd. Iemand die mij volledige credits gaf voor mijn eigen e-boek. Maar toch op een heel foute manier.

De eigenaar van een site met diensten voor ZZP-ers had bedacht, dat zo’n e-boek wel heel handig was, maar het zelf schrijven toch wel heel veel werk.

Wat hij dus had gedaan, was reclame maken voor mijn gratis e-boek maar via een eigen opt-in pagina. Wanneer je op zijn site het opt-in formulier invulde, dan werd je op zijn lijst geplaatst en kreeg je in de bevestigingsemail een link naar mijn boek.

Dat moest ik op een gegeven moment natuurlijk ontdekken. En toen ik dat deed, had ik ook een heel gepast antwoord. Ik heb het zojuist uit mijn archieven opnieuw opgediept.

Want wanneer mensen binnenkwamen om het bestand te downloaden via zijn domein had ik een kleine ‘redirect’ klaargemaakt. In plaats van het daadwerkelijke bestand downloadde je een ander bestand met de volgende tekst.

Dit is niet het e-boek wat je mogelijk verwachtte

Jammer, maar dit is niet het e-boek wat je dacht. Omdat ik ontdekte, dat iemand de waan wilde wekken dat hij en ik samen zouden werken, en jij door je op zijn lijst in te schrijven een e-boek van mij zou krijgen, heb ik besloten hier een spaak in zijn wiel te steken.

Iemand die dergelijke praktijken hanteert, samenwerkingen suggereert die er niet zijn, probeert de vruchten te plukken van het werk van anderen, is niet iemand waar ik zelf graag mee zou samenwerken.

Het is natuurlijk aan jou om te bepalen of je dit zelf wilt.

Het is een beetje lullig, omdat jij dacht een e-boek te downloaden, dat je nu niets hebt dan dit kattebelletje. Staat tegenover dat je op [link verwijdert omdat hij niet meer bestaat] je alsnog je email achter kan laten, en het boek dan wel krijgt.

Het heeft een half jaar geduurd voor hij dit bericht ontdekte en mij via zijn rechtsbijstandsverzekering een brief stuurde, om mij te beschuldigen van ‘laster’.

Het enige wat ik hem hoefde te vragen, was waar in zijn bericht zijn naam stond. Als hij verkeer naar dat document stuurde, was het toch zijn probleem, niet het mijne?

Nooit meer wat van zijn rechtsbijstandsverzekeraar gehoord.

Dikwijls gerapporteerd, geen plagiaat

In 2012 heb ik ruim 40 mailtjes en commentaren gekregen van mensen die dachten dat een andere ondernemer een veelbezocht artikel van mij had geplagieerd.

Dit was echter niet het geval. Wat was er wel aan de hand?

Christian Slagter is een welgerespecteerd content marketeer. En in 2012 schreef hij een artikel over waarom je wel of niet een SEO bedrijf in zou moeten huren. Ruim een jaar eerder had ik mijn welbekende artikel ‘Zeven kenmerken van de Valse SEO expert‘ geschreven.

Plagiaat? Werkelijk? Kijk eens goed naar beide blogartikelen. Het is waar, er is een overlap in kenmerken. Maar dat is vanzelfsprekend! We behandelen beiden hetzelfde onderwerp, we zijn beiden deskundig op dit gebied dus het is bijna vanzelfsprekend, dat we deels dezelfde zaken benoemen!

En sinds het verschijnen van Christian zijn artikel krijg ik vrijwel maandelijks meldingen dat Christian mijn artikel zou hebben geplagieerd. Onzin!

Christian zijn schrijfstijl is totaal anders dan de mijne, en zelfs waar we vergelijkbare kenmerken benoemen is onze motivatie totaal anders!

Hier is geen sprake van plagiaat. Maar van twee mensen die weten waar ze over praten en toevallig een aantal dezelfde zaken benoemen. Naast een heleboel andere.

En die ‘zeven kenmerken’… ‘De zeven abc van … xyz‘ is een blogstijl die je wel meer zal tegenkomen op het internet. Een artikel met de titel ‘Zeven oorzaken van zwaarlijvigheid’ is toch ook geen plagiaat van één van mijn artikelen?

Liegen tot het gedrukt staat

Nog niet zo gek lang geleden, ben ik een serieuzere vorm van plagiaat tegen gekomen. Naast de WordXPression site, blog ik op nog een aantal andere sites. En in 2017 heb ik ooit een aantal blogartikelen geschreven met betrekking tot het beginnen van een ’thuisstudio’ voor fotografen.

Enkele maanden geleden was ik onderweg naar een klant. Om de tijd te doden in de trein, kocht ik een fotografie tijdschrift. Ik had dat tijdschrift gekozen, omdat er een artikel in zou staan over het beginnen van een thuisstudio.

Mijn fotostudio is dan misschien niet letterlijk een thuisstudio, omdat het niet in mijn woonruimte is, maar er net naast, maar toch… wellicht zou ik nog leuke tips tegenkomen.

Toen ik begon met lezen, viel mij als eerste op, hoe prettig de schrijfstijl van de auteur was. Al verder lezend bedacht ik me, dat dit wel heel erg leek op mijn blogartikelen uit 2017.

Al treinend bekroop mij het onbehaaglijke gevoel, dat dit wellicht een rewrite van mijn blogartikelen kon zijn.

Eenmaal thuisgekomen checkte ik het artikel tegen mijn blogartikelen. En ruim 70% bleek verbatim overgenomen te zijn uit mijn blogartikelen. Sterker nog! De redactie van het tijdschrift had van de zeven taal- en stijlfouten die ik in mijn blogartikelen had (ik lees er soms overheen), maar twee gecorrigeerd.

Hier besloot ik mijn ‘choose your battles wisely’ toe te passen, en hier mogelijk wel het conflict aan te gaan. Per slot van rekening was dit niet zomaar een blogartikel, wat iets van mijn tekst had overgenomen, maar was hier sprake van een grote onderneming, die mijn tekst gebruikte voor hun doelen.

Gelukkig koos het tijdschrift voor een andere oplossing. Ik kreeg een royale ‘auteursvergoeding’ voor de achtergrondinformatie tegen de belofte het tijdschrift nooit te noemen. Er werd mij gegarandeerd, dat de redactie van het tijdschrift niet op de hoogte was, dat de zogenaamde auteur dit artikel niet zelf had geschreven.

Risicoanalyse: Hoe groot is de kans, dat men jouw content wil stelen?

Voor je je zenuwachtig maakt over hoe je content wordt gestolen, kan je beginnen met serieus na te denken, wat de motivatie van mensen is om jouw content te stelen.

In de voorbeelden die ik hierboven heb genoemd, komt een aantal motivaties naar boven. Of eigenlijk maar één. De verwachting geld te verdienen met iets wat een ander heeft gemaakt.

Wanneer we het hebben over online cursussen, dan is er één belangrijk punt waar je eerst bij stil moet staan. Als iemand betaald heeft voor jouw online cursus, hoe groot is de kans, dat iemand deze kennis gratis wil delen met een ander?

Dat is sterk afhankelijk van het onderwerp van jouw cursus.

Betaal jij voor de ontwikkeling van je concurrent?

Wanneer je hobby- of zelfontwikkelingscursussen aanbiedt, gaat dit punt niet op. Maar zou jij betalen voor de ontwikkeling van jouw concurrent?

Ik niet.

Wanneer ik werkelijk waardevolle kennis in een B2B training zou vinden, zou ik er niet over peinzen om dit met mijn concurrent te delen. Het tegenovergestelde is waar, ik zou dit het liefst voor mijzelf houden.

Wanneer je B2B werkt, is directe inbreuk op je auteursrechten zelden een echte issue. Jouw cursisten hebben zojuist geïnvesteerd in de kennisvergroting van zichzelf. Waarom zouden ze dit gratis weg willen geven aan hun concurrenten?

En naarmate de prijs voor je cursus hoger is, zal de cursist minder geneigd zijn deze duurbetaalde informatie te delen.

Helaas zal in de zelfontwikkelings- en de hobbysector dit niet gelden. Daar zijn mensen meer bereid te delen. Maar ook hier kunnen we een halt aan toeroepen!

Contentvormen en het stoppen van plagiaat

Tot hier toe mijn eigen ervaringen. Maar hoe kan jij plagiaat met betrekking tot je eigen content bemoeilijken?

En hoe ernstig is plagiaat eigenlijk?

Plagiaat

Laten we eerst over een paar dingen duidelijk zijn. Ik zal, omdat het veel makkelijker typen is, de term ‘Plagiaat’ blijven gebruiken. Waar we het eigenlijk over hebben is een ‘inbreuk op het auteursrecht’. Plagiaat is een academische term, waarbij één onderzoeker op de loop gaat met de resultaten van het onderzoek van een ander. Het is vooral gericht op het geschreven woord. ‘Inbreuk op het auteursrecht’ heeft betrekking op ieder origineel werk. Of het nu tekst, afbeelding, geluid of video is.

Maar omdat ik niet iedere keer de term ‘inbreuk op auteursrecht’ wil gebruiken, zeg ik ‘plagiaat’. Denk er om om in je juridische communicatie deze term niet te gebruiken.

Laten we de verschillende vormen eens bekijken.

Tekst

Laten we direct eerlijk zijn. Er is geen mogelijkheid om plagiaat met betrekking tot tekst te voorkomen. Wat je ook doet, je faalt.

Je kan natuurlijk wel het één en ander doen om plagiaat moeilijker te maken.

Nog niet zo lang geleden besprak ik de ‘Ungrabber‘ plugin, die het moeilijker maakt door middel van ‘copy/paste’ jouw content te stelen.

Moeilijker, maar niet onmogelijk.

Wanneer je het hebt over online trainingen, kan je ervoor kiezen de tekst content op verschillende manieren te tonen. Eén manier is als een gewone Internet pagina, de andere methode is als PDF bestand.

Het aardige van PDF bestanden is dat je deze kan ‘branden’… van een merkteken voorzien. Op het moment dat jouw klant is ingelogd en een PDF wil downloaden, kan je bijvoorbeeld -zichtbaar of onzichtbaar, maar doe het vooral ook zichtbaar, een huis- of email adres aan het bestand toevoegen.

De meeste mensen hebben er weinig moeite mee, om een anoniem bestand te delen, maar heel wat moeite met een bestand wat vertelt : ‘Hé, wist je dat jan.jansen@eenrandomemailadres.com eigenlijk een software piraat is?

Dat is min of meer wat de WP PDF Stamper plugin doet. In de footer van iedere pagina in een PDF document worden de persoonlijke gegevens van de koper geplaatst. Hiermee is het illegaal verspreiden wel heel onaantrekkelijk geworden.

Notitie december 2024: Helaas, de WP PDF Stamper plugin is niet meer beschikbaar. De plugin maakte gebruik van een externe library die niet meer PHP 8+ compatible was. Mocht iemand een plugin kennen die hetzelfde doet, stuur me even een berichtje, geef een commentaar bij deze blogpost.

Afbeeldingen

Om eerlijk te zeggen, maak ik mij meer zorgen over de auteursrechten op de afbeeldingen van eigen hand, dan dat ik mij zorgen maak over tekst.

Er is een aantal manieren om het schenden van de auteursrechten op jouw afbeeldingen te voorkomen.

Eén manier is een simpele truc, die ik toepas voor klanten die hun afbeeldingen tegen illegaal kopiëren willen voorkomen. Hoewel deze methode alles behalve ideaal is, is het wel een hele goede methode om de ‘opslaan als… ‘ piraten te voorkomen. Hoe het werkt deel ik hier echter niet. Het spijt me, maar deze truc is ‘customers only’.

EXIF

De eenvoudigste manier om je auteursrechten duidelijk aan te geven is natuurlijk door een ‘watermark’ op de afbeelding zelf. Maar dat ontsiert de afbeelding. De op één na beste methode is je auteursrechteninformatie vast te leggen in de afbeelding.

Wanneer je JPEG bestanden gebruikt, het standaard bestandsformaat voor Internet afbeeldingen, dan is er nog een aardig aantal mogelijkheden om jouw afbeeldingen onzichtbaar tegen illegaal kopiëren te beschermen.

Aan de meeste fotoformaten is een zogenaamde ‘EXIF’ header gekoppeld. Meta informatie over de afbeelding, waarin zaken als sluitertijd, gebruikte camera, locatie en meer wordt vastgelegd.

Maar hier kan ook allerlei eigen informatie in worden vastgelegd. Zoals bijvoorbeeld de informatie over je auteursrecht.

Dit is ook vrij makkelijk te doen, omdat je in programma’s als Adobe Lightroom en Adobe Photoshop kan aangeven welke EXIF velden je standaard toegevoegd wilt zien, wanneer je een bestand opslaat.

Het nadeel is, dat EXIF informatie ook makkelijk te verwijderen is.

Video

Omdat de meeste van mijn klanten vooral video georiënteerde cursussen maken, is het ook met name het illegaal kopiëren en delen waar ze zich het meest ongerust over maken.

Ook hier geldt dat een 100% bescherming niet mogelijk is. Maar je kan in ieder geval wel je video’s beschermen tegen het ‘ongeautoriseerd delen’.

De makkelijkste manier is gebruik te maken van Vimeo. Wanneer je heer een ‘pro’ account hebt, dan kan je aangeven vanaf welke websites je video bekeken mag worden. Komt iemand via een ‘verkeerde website’ bij je video, dan krijgt hij een vriendelijke boodschap, dat hij deze niet kan zien

Heb je je video op het Amazon S3 platform, dan kost het beschermen wat meer moeite. De bescherming die je hier krijgt werkt ook heel anders.

Het idee achter de bescherming op Amazon S3, is dat je een tijdelijke URL krijgt, waarop je de video kan bekijken. Na een door jou in te stellen tijd, is die URL niet meer geldig.

Zo kan je cursist de URL wel doorgeven, maar als de ontvanger hem niet direct bekijkt, krijgt hij nog steeds niets te zien.

Om gebruik van Amazon S3 binnen WordPress te maken, heb je een mediaspeler nodig die dit ondersteunt. Mijn persoonlijke favoriet is hier S3 Media Maestro.

Video is echter heel makkelijk te ‘stelen’. Wanneer iemand een video afspeelt en een ‘screen capture’ programma gebruikt, kan je dit makkelijk opnemen. Er is een tweetal dingen wat je hier tegen kan doen.

Het eerste is jouw video voorzien van een watermerk, liefst met een verwijzing naar je website.

Vooral wanneer je meerdere cursussen aanbiedt kan een enkele ‘gestolen video’ je zelfs meer omzet opleveren. Want als de content van je video nuttig geacht wordt door degene die hem bekijkt, is er een grote kans, dat hij je site zal bezoeken. En als hij de andere trainingen niet ‘illegaal’ kan krijgen, mogelijk besluiten één of meerdere trainingen legaal aan te schaffen.

Een tweede ‘dingetje’ wat ik zelf graag gebruik is eigenlijk afgekeken van de reclame. Of eigenlijk, van ‘wat niet mag in de reclame’. Je kent mogelijk de verhalen over ‘subliminale reclame’. In de zeventiger jaren heeft een bekend frisdrankmerk geëxperimenteerd met het toevoegen van een enkel frame in een film. Bijvoorbeeld in een woestijn scene, waar de kijker de dorst van de hoofdpersoon in de film bijna kan voelen, voeg je een extra frame toe, met een groot glas frisdrank.

Het idee zou zijn, dat mensen dit onbewust zouden zien en in de pauzes meer zouden consumeren.

Het bleek niet te werken. Je hersenen zijn namelijk niet ‘snel’ genoeg om zo’n enkel beeld te registreren.

Het is wel heel effectief om ‘onzichtbaar’ extra informatie vast te leggen.

Veel van de video’s waar mensen voor betalen om het te zien hebben zo enkele frames met informatie. ‘Onzichtbaar’ gemerkt dus. Kopieer je zo’n video op wat voor manier dan ook, wordt deze informatie meegenomen.

Notch

Notch, ofwel Markus Persson, is de maker van het populaire spel MineCraft. Vooral in de begintijd van dit spel, werd dit spel zeer vaak illegaal verspreidt.

Tijdens een conferentie over het aanpakken van online piraterij liet Notch een vrij ongebruikelijke mening horen. Hij moedigde bedrijven als Sony, en andere distributeurs van films op DVD aan, vooral heel veel te uploaden naar gratis download sites. Maar dan niet de film zoals deze op de DVD staat. Maar een film die bijvoorbeeld voor de helft in het Engels is, en dan plotseling over gaat in het Vietnamees, Pulaar of een andere exotische taal.

Na een halve film gezien te hebben, wil je weten hoe het afloopt. En na vier versies in exotische talen te hebben gedownload, ben je uiteindelijk wel bereid om voor de volledige Engelse versie te betalen.

Een originele manier van redeneren.

Hoe ontdek je gestolen content?

Om gestolen tekst te ontdekken, is ‘CopyScape‘ een geweldige tool. In het blogartikel van Nathan Veenstra wat ik hierboven heb genoemd (en onderaan nog een keer zal noemen) staat een aantal links naar andere sites waarmee min of meer hetzelfde kan.

Bedenk wel, dat CopyScape alleen werkt, als een tekst in grote lijnen onveranderd is gebleven. Heeft iemand een flinke rewrite gedaan, zal het niet ontdekt worden.

Voor afbeeldingen is Pixsy mijn persoonlijke favoriet.

Ik ken geen goede tools om te controleren of ergens een video die jij oorspronkelijk hebt gemaakt in gestolen versies rondzwerft. Wat ik wel een paar keer heb meegemaakt is dat ik door mij gemaakte videos tegen kwam op YouTube. Als dat gebeurde, was vaak het invullen van een melding voldoende om de video binnen 24 uur weg te krijgen.

En wat te doen, als je illegale content hebt gevonden.

In het begin van mijn blogpost heb ik je een paar situaties laten zien, en verteld hoe ik er mee omga. Wil je dit wat gestructureerder doen, dan kan ik je zeker het blogartikel van Nathan Veenstra aanbevelen.

Tenslotte

Natuurlijk, wanneer we het over online trainingen hebben, helpt een goed Learning Management Systeem je ook om de content af te schermen voor mensen die er geen toegang toe moeten hebben.

Zelf adviseer ik al ruim 8 jaar hier WP Courseware voor te gebruiken. Wanneer je op zoek bent naar een online leeromgeving, kijk dan eens, wat WordXPression hier aan jou te bieden heeft.