Zes dingen die je kan doen voor Oekraïne
Eén van de gedichten in mijn leven die de meeste indruk op mij maakten is het gedicht van Jose Goytisolo. ‘Niemand is alleen’.
Voor de eerste keer dat ik dit gedicht las was in een bundel gedichten van Amnesty International. Maar de meest indrukwekkende ‘voordracht’ van dit gedicht was wel van Freek de Jonge tijdens de voorstelling ‘Een Gebaar’ in Carré. Ik was daar bij, samen met onze lokale afdeling van Amnesty International in Gorinchem, waar ik toen vlak bij woonde.
De actie ‘Een Gebaar’ richtte zich vooral op de slachtoffers van politieke gevangenname en marteling in Zuid Amerika.
De woorden blijven echter naklinken in mijn hoofd, wanneer ik denk aan de huidige oorlog in Oekraïne.
Zei ik alleen?
Voel jij niet net als ik de pijn die door zijn lichaam gaat mee knagen in het jouwe?
Er is geen mens alleen nu op ditzelfde ogenblik
Houden ze jou, en mij, gekluisterd.
Enkel dagen geleden heb ik een blogpost geplaatst, waarin ik vroeg om aandacht voor Oekraïne. Dat heb ik geweten. Dit was waarschijnlijk mijn meest controversiële blogpost ooit. Want voor ik toekwam aan mijn lunch hadden 37 mensen zich uitgeschreven mijn mijn nieuwsbrief. Aan het einde van de dag 54. ‘Good Riddance’ zou de Engelsman zeggen. Want iemand die in deze tijd onbewogen kan blijven door deze oorlog… zou ik die persoon als klant willen? Zou ik die persoon gratis van informatie willen voorzien hoe hij of zij meer omzet kan maken met zijn of haar website?
Ik dacht het niet!
Ik sta op mijn manier in deze wereld. En bij ‘mijn manier’ hoort een verbondenheid met alle mensen in deze wereld. Mijn maatje Elena, die helaas in 2020 aan de nasleep van COVID is overleden was een Russische.
Russen en Oekraïners spreken verschillende talen. Ze lijken op elkaar zoals Nederlands en Duits op elkaar lijken. Maar één woord hebben ze gemeenschappelijk.
Het woord voor vrede.
MIR (мир)
Maar мир is meer dan alleen maar vrede. Het is vooral de gemeenschap waarin je leeft. De mensen om je heen. Hetzelfde woord betekent ook ‘Wereld’.
Elena heeft een aantal keren tijdens cursussen van mij mogen vertellen wat haar bewoog. En meestal hield niemand de ogen droog.
De basis van haar verhaal is eigenlijk eenvoudig. Je leeft in een gemeenschap van mensen. Of eigenlijk, in meerdere gemeenschappen van mensen. Jouw мир wordt gevormd door je familie. Maar ook door de leden van je zangvereniging, de mensen op je werk, of die vriendelijke verkoper in die winkel die altijd tijd maakt voor een praatje. Maar die vriendelijke verkoper zijn мир bestaat uit zijn familie. De leden van zijn moskee en zijn maten op de voetbalclub.
We zijn allemaal met elkaar verbonden. En het erkennen dat deze мир een wereldwijd karakter heeft, dat is de enige kracht, die vrede mogelijk maakt.
Niemand is alleen! Voel je niet de pijn die door hun lichaam gaat, mee knagen in het jouwe?
Toen ik serieus met WordPress aan de slag ging, maakte ik kennis met talloze mensen die mee hebben gewerkt aan de core van WordPress, of mensen die geweldige plugins hadden gemaakt. Helemaal gratis. En wanneer je regelmatig contact met deze mensen hebt, voel je op een gegeven moment een soort band met hen. Dat dit soms wederzijds is, merkte ik in 2020, toen Oleg, een Oekraïense helpdesk medewerker van een grotere plugin maker mij een digitaal berichtje stuurde omdat zijn zoon Aleks was geboren. Omdat ik banden met Polen heb en zijn oma Poolse was, hadden we naast de technische informatie ook onze gemeenschappelijke ervaringen met Polen uitgewisseld.
Ik weet niet waar de kleine Aleks nu is. Ik weet niet of hij bij zijn familie is, of dat zijn vader nu vecht tegen de mensen die zijn land zo bruut binnen vielen.
Maar ik ben ook verbonden met de mensen aan de andere kant van het conflict. In mijn eerdere blogpost heb ik verteld over Lyubov, de moeder van Elena, die in Rusland is gearresteerd omdat ze na het uitbreken van de oorlog blauw-gele cupcakes op straat uitdeelde.
Ik ben ook verbonden met Arkady. Iemand waarmee ik al jaren samenwerk. Hij heeft een bedrijf wat ‘programmeer services’ biedt richting westerse landen. Zijn bedrijf heeft 23 medewerkers. Maar geen ‘gewone medewerkers’. Als een voormalig ‘straatschoffie’ zelf, heeft hij vooral mensen voor zich werken die in de harde maatschappij van Rusland tussen wal en schip dreigden te raken.
Maar door de sancties tegen Rusland, zal zijn bedrijf het niet lang volhouden.
Ik ben ook verbonden met de vrijwilligers en bewoners van de opvanghuizen voor mishandelde vrouwen in Rusland, omdat ik een bestuurslid ben van de stichting die deze opvanghuizen beheert. Door de sancties zijn zij de eerste slachtoffers in Rusland van deze oorlog. Want het zijn altijd de meest kwetsbaren in de maatschappij die het meest lijden, van wat de leiders doen.
Niemand is alleen.
Maar zoals een voormalig bewoonster van één van deze opvanghuizen mij vertelde. ‘Wij zijn Russen, we weten hoe we armoede overleven. Bommen overleef je niet. Maak je zorgen om de Oekraïne. Niet om ons’.
Niemand is alleen! Voel je niet de pijn die door hun lichaam gaat, mee knagen in het jouwe?
En dan zijn wij hier. In Nederland. Relatief veilig (nog?).
Maar wanneer jij meevoelt met de mensen die op dit moment lijden in Oekraïne, of bewondering voelt voor Zelenskyy hoe hij leidt, heb ik een paar tips over wat je kan doen, om je solidariteit aan Oekraine te tonen.
1. Wees een zichtbare bondgenoot!
Heel simpel. Oekraïners zijn trots op hun vlag. De vlag symboliseert een veld vol zonnebloemen onder een blauwe hemel. Zo simpel en zo mooi.
Doe iets met die kleuren. Draag ze, schilder ze. Ik weet dat er talloze kunstenaars onder mijn nieuwsbrief lezers zijn, en waarschijnlijk nog meer onder mijn reguliere bezoekers. Organiseer een dagje ‘zonnebloem schilderen’ met elkaar, of wat dan ook. Nodig de pers uit. Maar zorg dat Oekraine niet uit onze aandacht verdwijnt.
Ik weet dat minimaal 6 lezers van mijn nieuwsbrief een bakkerij hebben. Zorg dat je morgen blauw gele donuts, cupcakes of wat voor ander lekkers dan ook in je winkel hebt. Lyubov werd hier in Rusland voor gearresteerd. Dat gevaar loop jij hier niet!
Wanneer ik kijk naar de downloads van mijn boekje over T-Shirts, dan weet ik dat minimaal 289 mensen interesse hebben in het zelf maken van T-Shirts. Zoals ik de vorige keer al aangaf in mijn blogpost over Oekraïne, ik heb een aantal templates gemaakt die je gratis kan gebruiken voor jouw t-shirts om Oekraïne te steunen.
2. Weerspreek de mensen die zeggen, dat Oekraïne eigenlijk Rusland is
In ons kleine kikkerlandje weten we eigenlijk best hoe vervelend het is, dat andere landen denken dat je eigenlijk ‘bij hen’ hoort. Ooit hebben de Spanjaarden dit gedacht, en het heeft ons toch zo’n 80 jaar gekost, om hen duidelijk te maken, dat we het niet zo eens met hen zijn.
De Engelsen maakten ook regelmatig die vergissing. Evenals de Fransen en de Duitsers. En onze Vlaamse vrienden hebben ook de nodige moeite moeten doen om ons van hun lijf te houden.
Oekraïne is een land met een eigen taal en cultuur en bestaansrecht. Het feit dat ooit bepaalde landen (Polen, Rusland) dachten, dat ze Oekraïne moesten bevrijden van hun vrijheid, wil nog niet zeggen, dat ze deel van dat land uitmaken.
Het gaat erom wat de mensen nu willen. En ik moet eerlijk zeggen, dat er op dit moment in Europa geen volk is wat meer eensgezind weet wat men wil, dan het Oekraïense volk.
3. Escaleer geen haat!
Dit is een moeilijke. Ik krijg bijna dagelijks korte mobiele videos van mensen in Oekraïne die ik ken van wat er in hun land gebeurt. Geen professionele reportages, maar korte videos geschoten met hun telefoons.
En om de één of andere reden veroorzaken deze korte, onprofessionele videos meer emotie bij mij dan de beste reportage had kunnen doen.
Het zou zo makkelijk worden om ‘de Russen’ te gaan haten.
Maar in Rusland is er veel verzet tegen deze oorlog. Laten we dat niet vergeten en vooral, laat deze mensen niet alleen staan.
Niemand is alleen.
4. Steun de Nederlandse hulporganisaties
Op dit moment is er op alle manieren hulp nodig. De vluchtelingenstroom is groeiende en dit zal alleen nog maar erger worden. Om de mensen te helpen is geld nodig. Geef gul!
5. Ken je mensen uit Oekraïne die hier wonen, biedt een luisterend oor als men erom vraagt
In 2021 woonden er in Nederland zo’n 19.000 mensen die in Oekraïne zijn geboren. De meesten hebben daar familie waar ze zich zorgen over maken. En af en toe moeten ze hun hart luchten. Wees er voor hen.
Of doe net iets meer. Link ook vanuit je website naar het Rode Kruis of Giro555.nl met een oproep aan je bezoekers gul te geven.
6. Investeer (straks) tijd
Het zal niet lang duren voordat de eerste vluchtelingen uit Oekraïne in Nederland aan zullen komen. Er zijn verschillende organisaties die straks handen te kort komen. Mijn moeder is jarenlang vrijwilliger geweest bij VluchtelingenWerk Nederland. Een grote verantwoordelijkheid en best een zware taak, iets wat ik zelf als ondernemer er niet ‘naast’ zou kunnen doen. Maar er zijn ook tal van andere dingen die je kan doen.
Zo heeft het hulpnetwerk van het Rode Kruis ‘Ready To Help‘ een netwerk van bijna 100.000 mensen overal in Nederland. En als er ergens bij jou in de regio een extra handje nodig is, kunnen ze een beroep op je doen.
Ik heb mij -juist met het oog op hulp aan Oekraïne, wanneer de vluchtelingenstroom hier komt- afgelopen weekend voor ‘Ready To Help’ ingeschreven.
Enkele uitzonderlijke landgenoten
Als laatste wil ik bij iets stil staan, wat ik nooit iemand persoonlijk zou adviseren om te doen, maar waarvoor ik wel enorme bewondering heb. De dochter van een goede kennis van mij, wier moeder Oekraïense is, is vorige week vertrokken naar Oekraïne om daar dienst te nemen in het leger. Zij is niet de enige die dat doet. RTV Rijnmond doet het verhaal van een Kosovo veteraan uit Dordrecht, die ervoor heeft gekozen in het Oekraïense leger mee te vechten. Wereldwijd hebben op dit moment zo’n 20.000 mensen de beslissing genomen, om aan de oproep van Zelenskyy gehoor te geven.
Bij de foto’s
De foto’s bij dit artikel zijn foto’s gemaakt in Poltava. Ilona, degene die deze foto’s heeft gemaakt werkt als vrijwilligster bij de opvang van vluchtelingen uit Kharkiv. De voedseltransporten gaan op dit moment naar de direct getroffen gebieden en de vluchtelingenopvang aan de grenzen. De vluchtelingenopvang in Poltava helpt de vluchtelingen vanuit hun eigen schamele middelen. Laten we hopen dat de hulptransporten ook hen snel bereiken.