Ondernemen in een kennis-economie
Je kent vast het spreekwoord wel ‘Kennis is macht’. Ik weet niet of door de jaren heen de officiële betekenis van dit spreekwoord is veranderd, maar in de tijd dat ik nog op de middelbare school zat, betekende dit vooral, dat je niet teveel kennis met anderen moest delen: In het land der blinden is éénoog koning.
Er zijn nog steeds mensen die geloven, dat dit spreekwoord enig waarheidsgehalte heeft. Het zijn veelal degenen die weinig weten en het weinige dat zij weten willen omgeven met een zo groot mogelijke sfeer van mysticisme. En in mijn dagelijkse praktijk kom ik nog regelmatig mensen tegen die slachtoffer van dit soort mensen zijn geworden. Mensen die nog minder wisten en zich hebben laten verleiden om 2-3 duizend euro te betalen voor de installatie van bijvoorbeeld WordPress en een standaard thema. Iets wat ze voor enkele tientjes door een eerlijker ondernemer hadden kunnen laten doen.
Toch houdt dit soort bedrog zelden lang stand, omdat we in een maatschappij leven waar kennis steeds makkelijker wordt gedeeld. Wanneer ik vandaag de dag iets wil weten over een willekeurig onderwerp, is Google meestal de eerste stap die ik neem in een spannende zoektocht naar meer informatie over de onderwerpen die mij interesseren. Dit aangevuld met een eigen ervaring bevestigd voor mij – op 51 jarige leeftijd – dat een mens nooit meer te oud is om te leren.
Kennis versus onderwijs
Mijn zoon zit op school. Dat is normaal, hij is vijftien en vijftienjarige jongens horen op school te zitten. Maar tot mijn grote spijt en verbazing zie ik hem iedere dag met een zware stapel boeken slepen. Waarom? Niet alleen omdat deze zware stapel vervangen had kunnen worden door een laptop of tablet met dezelfde -en meer- informatie, maar vooral omdat papieren boeken ten behoeve van onderwijs in principe een contradictio in terminis is.
Laten we eens een heel concreet voorbeeld nemen : Business. Vorig jaar leerde mijn zoon ‘dingen’ over webwinkels. De schrijver van het boek zal het allemaal heel goed bedoeld hebben. Ongetwijfeld was het allemaal waar toen hij het een jaar of tien geleden schreef, maar niets gaat sneller dan het Internet. Toen de auteur het schreef, was het misschien verse informatie. Wanneer het boek werd uitgegeven, was het al enigzins verouderd. En toen mijn zoon het moest leren, klopte het niet meer met de werkelijkheid. En voor hij het beroepsleven in stapt en het geleerde in de praktijk zou willen brengen, is het de grootste garantie om te falen! De fout die in het onderwijs gemaakt wordt, is dat men nog steeds geloofd, dat het onderwijs bedoeld is om de leerling kennis bij te brengen, in plaats van om de leerlingen te leren, hoe zij zelf kennis kunnen vergaren!
De slag bij Nieuwpoort was in 1600, dat zal nooit veranderen. Maar hoe business online werkt, wat de beste manieren zijn om klanten te werven voor webwinkels en zelfs welke producten wel of niet ‘goed lopen’ is geen informatie, die men in schoolboeken zou mogen verstrekken. Leer de leerlingen liever, hoe zij zelf dit onderzoek uit kunnen voeren.
Kennis is machteloosheid – Het einde van de Hogepriesters
De twintigste eeuw heeft hoofdzakelijk in het teken gestaan van een industrieel geleide economie: Het fysieke product was het meest belangrijke handelsgoed. Wanneer wij nu kritisch naar onze economie kijken, geven wij het grootste deel van ons geld uit aan twee producten. Kennis en verstrooiing.
We willen ons brein bezig houden: door onszelf af te leiden met films, games, social media of andere digitale ontspanning of door nieuwe kennis en ervaringen op te doen door middel van (online) leren. Al deze kennis is voor iedereen beschikbaar!
In de 20e eeuw konden ICT-ers zich nog ‘voordoen’ als hogepriesters van de kenniseconomie. Maar in deze eeuw zijn pioniers als Matt Mullenweg (De ‘grote’ man achter WordPress) en Linus Torvalds (de ‘grote’ man achter Linux) de profeten van een nieuwe vorm van kennis. Kennis is er om te worden gedeeld. En laten we eerlijk zijn. Omdat alle kennis over vrijwel ieder onderwerp vrijelijk beschikbaar is, sluit je jezelf buiten wanneer je je nog steeds op wilt stellen als een hogepriester.
Dat is allemaal leuk Wilko, maar wat heeft dat met mij te maken ?
Wanneer ik het heb over bloggen, gratis e-boeks en meer met mijn (potentiële) klanten en cursisten hoor ik nogal eens de vraag: ‘Maar als ik al die kennis weg geef, wat heb ik zelf dan nog te bieden, waarom zou men mij nog willen betalen?’ Indien jij jezelf deze vraag stelt, zou ik deze graag met een andere vraag willen beantwoorden. Is de kennis die jij kan bieden uniek? Is het ondenkbaar, dat jouw klant deze informatie ergens anders op het Internet terug zou vinden?
Als jij deze vraag met een volmondig ‘Ja’ kunt beantwoorden en er bovendien van overtuigd bent, dat jou klant er geld voor over heeft, om deze kennis eigen te maken, houd deze kennis dan zeker voor jezelf! Serieus! Deze kennis is geld waard! Wanneer er ook maar de geringste kans bestaat, dat deze kennis ook op het Internet gevonden kan worden zorg er dan vooral voor, dat jouw potentiële klant deze kennis het eerst bij jouw zal vinden!
Door deze waardevolle kennis met jouw doelgroep te delen, schep je een band. Want uiteindelijk zal de klant jou niet betalen voor het vertellen wat jij weet, maar voor hem te begeleiden deze kennis toe te passen op zijn eigen situatie! Pas wanneer hij het vertrouwen heeft, dat jij weet waarover je spreekt, zal hij zich er aan durven wagen, jouw raad en adviezen op te volgen.
Samengevat
De tijd dat mensen zich door experts laten leiden is voorgoed voorbij. Mensen zijn mondig geworden. Ik merk het bijvoorbeeld aan jou: mijn potentiële (ideale) klant. Je wilt niet langer een website meer, je wilt een WordPress website. Je wilt een mailing lijst opbouwen. Of je wilt je site integreren met een webwinkel of een learning management systeem. Jij hebt duidelijke ideeën wat je jouw klant aan wilt bieden. Mijn rol in de realisatie van jouw droom is bescheiden. Ik mag je adviseren, ik mag je begeleiden, ik mag mij ervaringen met je delen. Maar jij – mijn ideale klant – hebt een duidelijk beeld welke weg jij op wilt gaan met je bedrijf en gunt het mij hier een bescheiden rol in te spelen.
De tijd is voorgoed voorbij dat ICT-ers, webbouwers en marketeers zich de arrogantie uit de 20e eeuw kunnen veroorloven. De klant is mondig geworden, dank zij het Internet. Hij weet wat hij wil. Maar jij -mijn ideale klant voor een (nieuwe) website- verlies vooral niet uit het oog, jouw ideale klant is als jij. Ook hij weet precies wat hij wil. Daar kun je maar beter rekening mee houden!